ABAU 2018


Cultura Audiovisual II

Como se contempla no artigo 10.2 da Orde do 24 de marzo de 2011, a proba avaliará os  coñecementos e a capacidade de razoamento do alumnado en torno á Cultura Audiovisual, polo que se estrutura en dous bloques de preguntas abertas:  
  1. Un exercicio no que o alumnado deberá demostrar a súa capacidade interpretativa e crítica, de expresión e síntese, así como a asimilación teórico‐ práctica de conceptos básicos do ámbito audiovisual. Esta parte da proba valorarase cun máximo de 4 puntos.
  2. Preguntas de resposta breve (non máis de 5‐10 liñas), de diferente complexidade, Esta parte da proba valorarase cun máximo de 6 puntos. Valoraranse os coñecementos teóricos do alumnado en relación ao temario. Non é preciso que o alumno/a reproduza con total fidelidade o que se contempla nestes criterios de avaliación, pero si que responda aos conceptos básicos con corrección. En todas as preguntas, valorarase tamén positivamente que o alumno/a se cinga ao límite de espazo designado previamente (5‐10 liñas de resposta).
Tamén de acordo co establecido na mencionada Orde do 24 de marzo de 2011, no seu artigo 11.1, considerarase superada a materia cando se obteña unha cualificación igual ou superior a 5 puntos.

DESCARGA AQUÍ O TEMARIO DO EXAME (as preguntas do exame están en roxo)


TEMA 1: INTEGRACIÓN DE SON E IMAXE NA CREACIÓN DE AUDIOVISUAIS E NOVOS MEDIOS

Básicamente son contidos explicados na presentación e práctica do "Espacio sonoro", "De Lumiere a James Benning"  e "A radio"


Preguntas posibeis:
  • Características técnicas do son (lonxitude e frecuencia de onda,  timbre,ect)
  • Función expresiva do son. Espazos, tempo, continuidade ao relato, modifica o sentido da imaxe , ritmo narrativo
  • Tipos esenciais de microfonía. Dinámicos e de condensación. Bidireccionais. Omnidireccionais, unidireccionais e cardoides
  • A gravación e difusión musical: diferencia as características técnicas dos diferentes sistemas (monofónicos, estereofónicos, dolby surround, 5.1, mp3)
  • Relación entre imaxe e son: diálogos, silencio,voz en off, efectos especiais e música
  • Analiza o valor funcional, expresivo e comunicativo dos recursos sonoros
Moitos opinan que, dun ou doutro xeito, o son acompaña ou enriquece a imaxe, partindo dun concepto de estudo afastado de ambas as canles de información. Michel Chion fala do “valor engadido” xerado pola concorrencia da imaxe e do son sobre “o valor da suma de ambos por afastado”. O erro está precisamente aí, en afastalos. A
linguaxe audiovisual recibe este nome porque ambas as compoñentes traballan ao unísono para levar a sensación, a información e mesmo o pracer ao receptor que o recibe por esa dobre canle: o oído e os ollos. A súa riqueza, a súa maxia, reside nesa dualidade. A importancia do son como elemento narrativo é fundamental e non só como complemento da imaxe. Hai 3 liñas expresivas concretas: 
‐Comunica sensacións e universos espaciais creando perspectivas.
‐Crea e comunica a continuidade do relato.
  ‐Matiza, intensificando ou suavizando, o efecto narrativo da imaxe

  • Funcións da banda sonora.
Desde un punto de vista musical, enténdese como banda sonora aquela música tanto vogal como instrumental composta expresamente para unha película, cumprindo coa función de potenciar aquelas emocións que as imaxes por si soas non son capaces de expresar. Cando a banda sonora é creada expresamente para unha obra determinada e non emprega música preexistente recibe a denominación de Banda sonora orixinal, abreviado como BSO (en inglés OST, Original Soundtrack)”.Figurativo, Semántico, evocador. Leiv motiv
Ennio Morricone: "Hasta que llegó su hora”. Filmografía de 500 films. Un dos compositores máis versátiles da historia do cine dende OS 70
Howard Shore:  “El señor de los anillos” sinfónico refleja las zonas oscuras del ser humano moderno
hans zimmer: Gladiator pioneiro na integración de música electrónica e orquestas tradicionais
Bernard Herrmann: “Con la muerte en los talones”Mestre da musica dramática (terror e intriga,) nomeadamente nos filmes de Alfred Hitchcock
Leonard BernsteinWest Side Story . Musicais de Browday So compuxo un filme
Pulp Fiction lista de cancións
  • A banda sonora no cine español.
Roque Baños
Alberto Iglesias
José Nieto
Bernardo Bonezzi
  • Os fitos históricos da transformación nas linguaxes e medios técnicos no paso do cine mudo ao cine sonoro.
Dende o acompañamento musical ou o explicador en directo do cine primitivo. Sistemas de discos. Vitaphone. Phonofilm. Desincronización. Integración no fotograma. Warner Bross. El cantor de jazz. 1927. A camara perde movilidade. Cantando baixo a chuvia. Linguaxe audiovisual teatral.e auxe do musical. Golpe ás vangardas dos 20-30. Metáforas sonoras (Lang, Hitchcock 
  • Slapstick .Explica as características principais da narrativa visual do cine mudo.
Traducido do inglés como "bufonada" ou "pallasada", ou "golpe e trompazo". É un subxénero da comedia que se caracteriza por presentar accións esaxeradas de violencia física que non derivan en consecuencias reais de dor. O slapstick é unha forma buliciosa de comedia que basea o seu atractivo na dor, a farsa, os golpes e as bromas prácticas do humor cru para crear un efecto cómico no espectador, excedendo os límites do sentido común. O humor slapstick é un enfoque da comedia que recorre a bromas esaxeradas de humor físico para definir unha produción dramática que contén un argumento sinxelo. Convértese nun dos primeiros enfoques do cinema e a animación, o cal florecería entre os anos 1900 a 1940. O slapstick convértese nun elemento clave do humor estadounidense, estilo de humor cru que marcou a produción fílmica e televisiva durante a primeira metade do século XX. Este xénero da comedia é tamén unha forma usual de gag cómico que resulta nunha imposibilidade física ou ocorrencias inesperadas que transmiten un chiste práctico a través da utilización de secuencias visuais, normalmente converténdose en bromas prácticas clásicas que representan unha referencia recorrente na produción dramática, fílmica ou televisiva (exemplo: lanzar un pastel á cara ou un personaxe golpeado cunha
tixola).Max Sennet, Max Linder e Charlie Chaplin 
  • Comenta as diferenzas narrativas entre a comedia de chiste visual e sonoro.
Buster Keaton y Harold LLoyd son los principales representantes de la comedia
visual
.Buster Keaton y Harold LLoyd son los principales representantes de la comedia visual que transmite su humor a través de imágenes,  Con la llegada del cine sonoro, la pantomima y Slapstick dejan paso al diálogo, que es en lo que se basa la comedia sonora, lo que permite ahondar en la construcción psicológica de los personajes. Aunque los gags visuales seguirán siendo importantes, el sonido permite historias más complejas y largas, favoreciendo la aparición de una nueva fórmula narrativa donde se tendrán en cuenta, los equívocos, los dobles sentidos metáforas sonoras o la elipsis.
  • Comedia dialogada. 
Con el cine sonoro (1927) aparece un nuevo género, la “comedia dialogada”, que tiene como máximos representante a los hermanos Marx, Abbot y Costello o Woddy Allenl . El sonido permite historias más complejas y largas, favoreciendo la aparición de una nueva fórmula narrativa donde se tendrán en cuenta, los equívocos, los dobles sentidos , metáforas sonoras o la elipsis
  • Woddy Allen 
Temas recurrentes: Dios, sexo, la comida, muerte, los judíos,...Tramas hilarantes con personajes cotidianos..Profusión de slapsticks. Diálogos divertidos tendentes al absurdo y lo anarquico como los Hermanos Max. Influencias de Fellini y Bergman y. el sicoanalisis. (Annie Hall, Manhathan, e “Medianoche en París”)
Paradigma da comedia coral española: la “fauna” de personajes que pertenecen o a una clase muy humilde o se mueven en ambientes selectos, que nos sirven de “cronistas” de la evolución-involución de nuestro país y de su sociedad. con larguísimos planos secuencia de más de siete minutos, como el de “Nacional III“, todo dentro de un toque “fallero” y “castizo”.Fue un defensor de la libertad de acción y pensamiento del individuo y del prohibido prohibir Influencias del neorrealismo, la picaresca, el sainete español,Los jueves, milagro“, “La escopeta nacional”“El verdugo“.Todos a la cárcel“
definición procedente de la forma musical del coro. La ensión narrativa se divide en varios personajes haciendo que normalmente no haya un protagonista único en la obra.Los diálogos de una película coral reflejan el ambiente de la película pero no avanzan la acción puesto que apenas posee argumento, haciendo que no se puede profundizar en los personajes y también el revestir de azar el resultado del cruce de los personajes.Vidas cruzadas Pulp Fiction,Babel, Placido (Berlanga) Uso del plano secuencia.

TEMA 2.-CARACTERÍSTICAS DA PRODUCIÓN AUDIOVISUAL E MULTIMEDIA EN DIFERENTES MEDIOS
Básicamente son contidos explicados na presentación e práctica en "De griffith a Spierlberg" e no arquivo "Buscando unha idea desesperadamente"


Preguntas  posibeis:
  • ·         Organigramas e funcións profesionais na produción de produtos audiovisuais. Os equipos de producción do cinema. Equipos: Producción, guión, dirección, fotografía, sonido, Arte e posprodución
  • ·         Función dos equipos técnicos e humanos queinterveñen nas producións Audiovisuais. Traballo en equipo.Os equipos de producción do cinema. Equipos: Producción, guión, dirección, fotografía, sonido, Arte e posprodución
  • ·         Proceso de produción audiovisual (Desarrollo/Guion---preproducion----. rodaxe.--- montaxe/posprodución ----e comercialización)
  • ·         Describe a posproducción. Capturas e volcados----Clasificacion/Importación/Cambio de formatos----. edición,/montaxe lineal/non lineal------ sonorización,--- efectos-, creditos-- exportación da edición  
  • ·         Efectos na historia do cine e a televisión 
    • Procura do efecto de realidade. do cinema industrial ou do MRI:  Efectos visuais clásicos:  Aceleracíon do tempo/cámara lenta. Efectos atmosféricos (choiva, neboa,etc), pintura sobre cristal, maquetas, transparencias, noite americana, dobre exposición, efectos dixitais:  cromakey e edición dixital (morphing, cgi, rotoscopia, escenografía virtual) 

TEMA  3: OS MEDIOS DE COMUNICACIÓN AUDIOVISUAL. Radio e TV
Básicamente son contidos explicados na presentación e práctica "A radio", e "De griffith a Spierlberg"


Preguntas  posibeis:
  • ·         Linguaxe da televisión.
  • ·         Fitos da televisión na linguaxe audiovisual
  • Realizadores TV  Gustavo Pérez Puig (12 hombres sin piedad) , J, Antonio Mercero (La cabina, farmacia de guardia, Verano azul), Pilar Miró, (Bodas reales),  Valerio Lazarov  (Galas y musicales .zoom) e Narciso Ibáñez Serrador (cuentios para no dormir, 123)
EXPRESIVAS Fragmentado ,Sin cierre, busqueda de espectacularidad, incita al consumo, banaliza los contenidos, es un medio caliente. TECNICAS. realización multicámara, concepto de continuidad
‘Género’ viene del griego y significa origen. Por lo tanto, el género se presentaría con un espectro amplio y abstracto, y los formatos como la idea ya preconcebida de un programa, Un formato es el concepto o idea de un programa que tiene una combinación única de elementos (escenografía, reglas, dinámica, temática, conductores,… que lo hace único y lo diferencia claramente de los demás. También debe poder adaptarse y aplicarse a distintos territorios y culturas sin perder su esencia y su fin. Los géneros televisivos los podríamos agrupar en una misma categoría pero diferenciarlos por formatos. Informativos, Variedades, ficcion, Musicales, deportivos, Divulgativos, documentales, Educativos, culturales, publicidad, religiosos...
  • ·         Tipoloxías de programas para televisión
FICCION Telefilme, Telenovela, Miniseries, Serie de TV. (Autoconclusivo. 50’), Serie de TV. (de continuidade. 50’),Sitcom. (Autoconclusivo 25’),Teatro, Animación. INFORMATIVO: Programas de reportajes, telediarios, Programas de reportajes, Gran documental, Magazine, Late shows, Talk shows,Infotainment, Directos (deportes, espectaculos, noticias…etc REALITY SHOW, CONCURSOS, MUSICAIS,
  • ·         Radio: características técnicas e expresivas. Presentación radio. diapos 2-5
  • ·         O silencio na radio:
Aínda que poida parecer paradoxal, o silencio ten unha gran forza comunicativa na radio. O silencio é unha pausa intencionada capaz de narrar, expresar, describir... grazas á súa situación entre os elementos que van antes e despois del. O silencio é especialmente útil na radio para recalcar o estado emocional do que fala (non é o mesmo facer tempo que ir rápido, expresar medo, cólera, sorpresa, amor...), convida a reflexionar sobre o que se dixo, marca tempos a través da pausa, recalca o receo, a suspicacia, a dúbida ou a desconfianza ao non rematar unha frase e dá máis énfase a un discurso. O silencio pode converterse na marca profesional dun locutor, e manéxao con dominio e sen abuso. En España, un dos considerados “mestres” no uso do silencio como recurso na palabra radiofónica foi Jesús Quintero, durante os anos 80, no seu programa El loco de la colina. Posteriormente trasladouno aos seus programas en televisión como El perro verde ou Ratones colorados, conferíndolle a este xornalista un ritmo persoal e un estilo únicos.
  • ·         Xéneros e formatos de programas de radio. Presentación radio. diapos 8-15
  • ·         Radio interactiva Presentación radio. diapos 21
  • ·         Estudo de audiencias e programación EGM (Estudio General de Medios) Presentación radio. diapos 16. rating.  Porcentaxe de espectadores. Share (Cuota de audiencia). Rendible a partires do 16 % 
  • ·         Importancia económica dos índices de audiencia. Publicidade e corporacións da radio e TV.. EGM. Presentación radio. diapos 17-20/ Presentación publicidade. rating.  Porcentaxe de espectadores. Share (Cuota de audiencia). Rendible a partires do 16 % 
  • ·         A radio e a televisión como servizo público
El Servicio público de radio y televisión de titularidad del Estado es un servicio público esencial para la comunidad y la cohesión de las sociedades democráticas que tiene por objeto la producción, edición y difusión de un conjunto de canales de radio y televisión con programaciones diversas y equilibradas para todo tipo de público, cubriendo todos los géneros y destinadas a satisfacer necesidades de información, cultura, educación y entretenimiento de la sociedad española; difundir su identidad y diversidad culturales; impulsar la sociedad de la información; promover el pluralismo, la participación y los demás valores constitucionales, garantizando el acceso de los grupos sociales y políticos significativos.
La función de servicio público comprende la producción de contenidos y la edición y difusión de canales generalistas y temáticos, en abierto o codificados, en el ámbito nacional e internacional, así como la oferta de servicios conexos o interactivos, orientados a los fines mencionados en el apartado anterior. La titularidad estatal del servicio público no implica un régimen de exclusividad o de monopolio, sino que, por el contrario, la gestión del servicio puede ser realizada en forma directa, por el propio Estado, y de una manera indirecta, por los particulares que obtengan la oportuna concesión administrativa.

  • ·         Uso responsable da rede.
O libre acceso a Internet e ás redes sociais non implica que os usuarios coñezan as súas condicións de uso. A realidade é que existe un gran descoñecemento, o que pode derivar en serios problemas. Nesta reposta pódense dar por válidas todas aquelas ideas expresadas polo alumno/a que conviden a reflexionar sobre os perigos da rede e sobre o uso responsable que os cidadáns están obrigados a facer dela (por exemplo, políticas de privacidade, dereitos de imaxe, uso dos perfís profesionais e privados, o uso dos “likes”, riscos de compartir imaxes e outros contidos, necesidade de diferenciar o real do que non o é, o perigo á difamación, o ciberacoso etc.).

 TEMA  4.- A PUBLICIDADE
sicamente son contidos explicados na presentación e práctica de "Publicidade"


Preguntas  posibeis:
  • ·         Analiza imaxes publicitarias relacionando a súa composición e a súa estrutura coa consecución dos seus obxectivos
  • ·         Publicidade: información, propaganda e seducción
  • ·         Recursos utilizados para insertar publicidade nos programas: o spot, o patrocinio, a publicidade encuberta,
  • ·         Estereotipos de xénero. Factores de identificación da publicidade sexista
  • ·         Publicidade e patrocinio na imaxe social dos actores e actrices, e a súa trascendencia social.
  • ·         Comentar a relación entre os triunfos deportivos e a súa asociación a productos comerciais.
  • ·         Campañas humanitarias.


TEMA  5 : ANÁLISE DE IMAXES E MENSAXES MULTIMEDIA
Básicamente son contidos explicados durante todo o curso


Preguntas  posibeis:
DENOTACION: Descripción de los elementos de la imágen: descripción objetiva y detallada de la escena representada: plano, composición, análise visual--- CONNOTACION..Permite chegar ao sentido simbólico, refrexionando sobre as posibilidades evocadoras que ofrece dependiendo de factores como su nivel cultural, su experiencia visual o la cultura a la cual pertenece.
  • ·         Análise de imaxes fixas. Segundo parámetros das análises das imaxes (clase)
  • ·         Valores formais, estéticos, expresivos e de significado das imaxes.
  • ·         Recoñece expresiva enarrativamente un film e un programa de televisión valorando as súas solución técnicas ou expresivas na creación da mensaxe

        Exame 1
        Exame 2






















1 comentario:

  1. Manolo, vamos a suspender ),: atentamente: Ana, Laura, Sara y Patri <3

    ResponderEliminar